Wszystko, czego potrzebujesz w pracy i poza nią – dla branży TROCKENBAU
Witamy na naszej stronie internetowej, poświęconej wszystkiemu, co może być przydatne w pracy i poza nią, zwłaszcza w branży TROCKENBAU, a konkretnie w „bauhilfsgewerbe“.
Jesteśmy tu po to, aby zapewnić Ci informacje, porady i narzędzia, które ułatwią Ci codzienną pracę.
Nie ważne, czy jesteś doświadczonym fachowcem czy dopiero rozpoczynasz swoją przygodę z TROCKENBAU, nasza strona jest stworzona tak, aby spełniać Twoje potrzeby. Znajdziesz tu szeroką gamę treści, które są bezpośrednio związane z branżą TROCKENBAU.
Ponadto, oprócz tematów związanych bezpośrednio z pracą w TROCKENBAU.
Dziękujemy za odwiedzenie naszej strony internetowej. Mamy nadzieję, że znajdziesz tu wszystko, czego potrzebujesz, aby odnieść sukces w branży TROCKENBAU. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub sugestie, nie wahaj się skontaktować z nami. Jesteśmy tutaj po to, aby Ci pomóc.
Pracownik pracujący w Austrii powinien przede wszystkim domagać się formalizacji warunków zatrudnienia poprzez pisemną umowę lub wydanie Karty Pracy, która dokładnie określa wynagrodzenie, godziny pracy, zasady naliczania nadgodzin oraz dodatków. To dokument, który daje solidną podstawę do egzekwowania swoich praw, nawet jeśli szef stara się je umniejszyć lub pomijać w codziennych rozmowach.
Kolejną istotną kwestią, często ukrywaną przez pracodawców, jest precyzyjna ewidencja czasu pracy – pracownik ma prawo do sprawdzenia, czy przepracowane godziny (w tym nadgodziny i przerwy) są odpowiednio rejestrowane i wynagradzane. W Austrii nadgodziny powinny być płatne co najmniej w stawce 150%, a w weekendy nawet 200% podstawowej stawki godzinowej. Ponadto, przepisy gwarantują minimalny czas odpoczynku (11 godzin dobowo i 36 godzin tygodniowo), co często jest pomijane przez pracodawców.
Pracownik powinien także wiedzieć, że w razie rozwiązania umowy o pracę – zwłaszcza przy zwolnieniu inicjowanym przez pracodawcę – przysługuje mu prawo do odprawy, nawet jeśli nie jest to szeroko omawiane. Prawa te, wraz z dodatkowymi świadczeniami za pracę w trudnych warunkach (np. praca nocna czy weekendowa), są chronione przez zbiorowe układy pracy, których szczegóły mogą być pomijane w codziennych rozmowach z przełożonymi.
Dla pracowników delegowanych z zagranicy do Austrii (np. w branży budowlanej) kluczowe jest również poznanie formalnych wymogów, takich jak obowiązek posiadania dokumentu A1 czy przestrzeganie lokalnych zasad ewidencjonowania pracy. Warto korzystać z pomocy izby pracowniczej (Arbeiterkammer) oraz zasięgnąć porady prawnej, gdyż te instytucje oferują bezpłatne wsparcie i mogą pomóc w dochodzeniu roszczeń, których pracodawca nie ujawnia.
Zamiast kompleksowej kodyfikacji, istnieje obfitość przepisów w prawie pracy, co utrudnia uzyskanie przeglądu. Przykłady obejmują ustawę o pracownikach najemnych, ustawę urlopową, ustawę o czasie pracy, ustawę o czasie odpoczynku, ustawę o ochronie pracowników, ustawę o równym traktowaniu, ustawę o zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, ustawę o ochronie macierzyństwa, ustawę o urlopie rodzicielskim, federalną ustawę o Zatrudnienie dzieci i młodocianych, Ustawa o odpowiedzialności pracowniczej, Ustawa o zmianie prawa umów o pracę, Prawo pracy tymczasowej, Prawo emerytalne i wiele innych.
Dopiero wraz z ustawą o Konstytucji Pracy udało się dokonać częściowej kodyfikacji, przynajmniej zbiorowego prawa pracy.
Podstawowe przepisy prawa socjalnego dla pracowników można znaleźć w ustawie o powszechnym ubezpieczeniu społecznym, ustawie o ubezpieczeniu od bezrobocia, ustawie o zasiłku macierzyńskim, ustawie o zasiłku wychowawczym i powszechnej ustawie emerytalnej.
Regulaminy to ogólne normy wydawane przez organy administracyjne na podstawie ustaw. Służą one zazwyczaj do wykonywania prawa. Istnieje wiele przepisów, na przykład w zakresie ochrony operacyjnej i ochrony przed zagrożeniami (ochrona pracowników).
Wynagrodzenie dla praktykantów oraz taryfa płacy minimalnej mają również charakter rozporządzenia:
Rekompensata dla praktykantów jest ustalana przez Federalne Biuro Rozjemcze, jeżeli dla danej gałęzi przemysłu nie obowiązuje żaden układ zbiorowy. Ustalenia dokonuje się na wniosek organu pracowników lub pracodawców zdolnego do zawarcia układu zbiorowego. Korzystniejsze zasady dla praktykantów mogą być zawarte w umowach zakładowych i/lub indywidualnych.
Taryfy płacy minimalnej to przepisy wydane przez Federalny Urząd Rozjemczy dotyczące płacy minimalnej i minimalnych kwot zwrotu kosztów. Taryfę płacy minimalnej można ustanowić tylko dla pracowników, dla których nie można zawrzeć układu zbiorowego pracy i nie obowiązują żadne statuty ze względu na brak organu po stronie pracodawcy zdolnego do zawarcia układu zbiorowego. W umowach zakładowych i/lub indywidualnych mogą zostać ustalone zasady korzystniejsze dla pracowników
Układy zbiorowe to pisemne porozumienia międzyzakładowe między podmiotami zdolnymi do zawierania układów zbiorowych: pracownikami z jednej strony i pracodawcami z drugiej.
Ustawowe grupy interesu pracowników i pracodawców (izby) są już zdolne do zawierania układów zbiorowych na podstawie prawa, podczas gdy dobrowolne stowarzyszenia zawodowe mogą być oficjalnie uznane za zdolne do zawierania układów zbiorowych przez Federalny Urząd Zjednoczenia (np. Konfederacja Związków Zawodowych).
Ponieważ jeśli chodzi o możliwość zawierania układów zbiorowych, dobrowolne grupy interesu mają pierwszeństwo przed grupami ustawowymi, układy zbiorowe w Austrii po stronie pracowniczej są zwykle negocjowane i zawierane przez austriacką federację związkową/poszczególne związki zawodowe.
Układy zbiorowe dotyczą zwykle całej branży lub gałęzi gospodarki.
Treść przepisów jest różnorodna. Między innymi minimalne wynagrodzenie podstawowe i dodatki specjalne (13./14. pensja) są określone w układach zbiorowych pracy oraz ustalane są przepisy dotyczące czasu pracy.
Układowi zbiorowemu można nadać moc prawnie wiążącą również poza obszarem jego zastosowania, nadając mu status statutu. Celem statutu jest umożliwienie pracownikom, którzy nie podlegają układowi zbiorowemu, ponieważ ich pracodawca nie jest członkiem układu zbiorowego, korzystania z przepisów zbiorowych.
Warunkiem statutu jest zastosowanie się do układu zbiorowego przez jedną ze stron. Statut jest opracowywany przez Federalny Urząd Zjednoczeniowy.
Umowy zakładowe to pisemne umowy zakładowe między właścicielem/pracodawcą firmy z jednej strony a odpowiedzialnym organem pracowniczym (rada zakładowa, komitet zakładowy, centralna rada zakładowa, reprezentacja grupy) z drugiej strony.
Oryginalne umowy o pracę mogą być zawierane tylko w sprawach, które podlegają umowie o pracę na mocy prawa lub układu zbiorowego. Różne typy BV, ich skutki prawne oraz kwestia wypowiedzenia są uregulowane w Ustawie o Konstytucji Pracy.
Jeżeli umowy spółki zawierane są w sprawach innych niż wymienione powyżej, są to tzw. „dobrowolne umowy spółki”, które nie wywołują takich samych skutków prawnych jak umowy rzeczywiste. Treść „bezpłatnych umów zakładowych” zawarta jest w indywidualnych umowach pracowników, więc i one mogą zostać zmienione na ich niekorzyść w porozumieniu z pracodawcą.
Der Einzelvertrag (Arbeitsvertrag, Dienstvertrag) wird vor bzw bei Begründung des Arbeitsverhältnisses zwischen ArbeitgeberIn und ArbeitnehmerIn abgeschlossen und regelt die wesentlichen wechselseitigen Rechte und Pflichten.
Einzelverträge dürfen ArbeitnehmerInnen in der Regel nicht schlechter stellen als zwingende gesetzliche Bestimmungen, Kollektivvertrag oder Betriebsvereinbarung.
Lesen Sie bitte Näheres im „Arbeitsrecht ABC“ unter Dienstvertrag bzw Dienstzettel.
To jest piramida porządku prawnego w Austrii i jakie prawo ma pierwszeństwo